گفتاری از خانم فاطمه کریمی دانشجوی رشته آموزش علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان هرمزگان و دارنده رتبه 391کشوری و 268منطقه ای (ورودی 1400)

به نام خدا

 من گفته شد درباره دلیل انتخاب دانشگاهم بنویسم .پدر من دبیر هستن.د یکی دو سالی می‌شود که بازنشسته شدند، اما از زمانی که یادم هست خودکار قرمز به دست و عینکی برچشم در در میان انبوه ورقه های امتحانی در حال تصحیح بودند. من هم کودک بودم و کنجکاو کلی با خودم کلنجار می رفتم تا از پدرم بخواهم که به من هم اجازه بدهند تا در این کار کمکشان کنم از همان بچگی علاقه من به این کار شکل گرفت می شنیدم که پدر درباره اتفاقاتی که در مدرسه می افتد با مادرم صحبت می‌کنند و این برایم جذاب بود .

بزرگتر که شدم متوجه استعدادم در این زمینه شدم.یادم می‌آید که وقتی در کتابها مبحثی دشوار بود و دوستانم در فهم مشکل داشتند من می توانستم به آنها کمک کنم و به قول خودشان نکات کلیدی و مهم را بارها تکرار می‌کردم تا متوجه شوند. دبیرستان که آمدم این تصمیمم که باید دبیر شوم در من پر رنگ تر شد دبیران خودم را می دیدم که چه دلسوزانه برای ما تلاش می کردند تا کنکور را با موفقیت پشت سر بگذاریم... انتخاب رشته مورد علاقه ام با توجه به اینکه این رشته در شهر خودمان – یزد  ارائه نمی‌شد برایم دشوار بود اما در نهایت به دنبال علاقه‌ام رفتم و در دانشگاه فرهنگیان هرمزگان پذیرفته شدم ضمناً با توجه به اوضاع کنونی کشور شاید این بهترین انتخابی بود که می توانستم انجام دهم با توجه به تضمین شغلی که دارد. به هر حال من خوشحال از انتخاب خودم هستم و امیدوارم دبیر موفق و قابل شوم